Deeltijdstudent bij basisschool Harten4 in Tilburg

Roan de Graaf

‘De combinatie van onderwijsassistent met deeltijd pabo is voor mij de ideale mix.’

Eigenlijk wist Roan de Graaf (27) van jongs af aan al dat hij leraar wilde worden. Toch bleek dat geen garantie voor een makkelijke weg naar de klas. Hij liet het er niet bij zitten en begon drie jaar geleden voor de tweede keer aan de pabo. Nu als deeltijdstudent, naast zijn baan als onderwijsassistent. “Het wordt iedere maand leuker.”

“Zolang ik me kan herinneren, had ik in mijn hoofd dat ik leraar wil worden”, begint Roan. Daarom volgde hij een vmbo-opleiding en werd onderwijsassistent. “Dat ging me goed af, dus zette ik de stap naar de pabo. Maar dat vond ik echt zwaar. Het verschil tussen mbo en hbo was enorm. Ik concludeerde: ‘dit is het niet voor mij’ en ik ben na mijn propedeuse gestopt.”

Leien dakje

En zo belandde Roan als verkoper bij een barbecue- en tuinmeubelexpert. “Ik had daar al een bijbaan en ging nu fulltime aan de slag.” Vanuit zijn werkgever moest hij een mbo 4-opleiding retailmanagement doen. “Ik vond dat supersimpel en dacht toen weer: wat is het verschil tussen mbo en hbo toch groot.” Vier jaar lang ging hij fluitend naar zijn werk. “Alles ging van een leien dakje, maar ik besefte ook: dit blijft altijd hetzelfde. Ik kan meer dan dit.” Na even met die gedachten en twijfels rondgelopen te hebben, besloot hij opnieuw de stap naar het onderwijs te zetten. “Parttime onderwijsassistent leek mij een goede manier om het onderwijs na al die jaren weer te proberen.”

“Ik snapte eigenlijk niet waarom ik ooit gestopt was.”

Tijd drong

Een eerste sollicitatie leverde niets op, maar al vrij snel kwam Roan – via een bevriende leerkracht – in contact met de vervangingspool van Tangent. “Zo kwam ik drie jaar geleden als onderwijsassistent op Harten4 terecht. In het begin twee dagen per week, waar snel een extra dag bijkwam. Ik nam ontslag bij mijn baan en schreef me opnieuw in voor de pabo.” Dit keer had hij echter de pech dat hij de opleiding startte midden in coronatijd. “Dat betekende veel online lessen. Tegelijk drong de tijd, want mijn propedeuse was nog een halfjaar geldig. Maar ik had wel duidelijk in mijn hoofd: ik wil dit doen!”

Overwinnen

Roan snapte eigenlijk niet waarom hij ooit gestopt was met de pabo, maar dat gevoel duurde niet lang. “Ik dacht destijds dat ik het onderwijs niet leuk vond. Achteraf was het vooral onzekerheid en faalangst, wat ik eerst moest overwinnen.” Deze tweede keer pabo kwam hij in diezelfde spiraal terecht. “Ik vind vooral het theoretische deel lastig. Op het mbo nemen ze wat je zegt voor waar aan; hier moet je alles verantwoorden. Dat legt een enorme druk op mij.” Hij liet het er niet bij zitten en zocht hulp. “Zo ben ik uiteindelijk mijn onzekerheden te boven gekomen.”

“Toen dacht ik: ik ben wel klaar.
Terwijl ik nu het idee heb dat ik pas begin.”

Dieseltje

Inmiddels heeft hij alle toetsen gehaald en staat hij drie dagen per week voor de klas. “Sinds de meivakantie heb ik zelfs een eigen klas, groep 6/7, waar ik al onderwijsassistent was. Ik moet vooral het theoretische deel van de opleiding nog afronden en dan hoop ik met anderhalf jaar af te studeren. Een collega noemt mij weleens gekscherend een dieseltje: ik kom langzaam op gang, maar daarna ga ik ook door. En mij maakt het niet uit hoelang ik er uiteindelijk over doe. Dan is dat blijkbaar de weg voor mij. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken.”

Warm bad

Verder haalt Roan veel motivatie uit zijn leerlingen. “Ik doe dit alweer een jaar of vier; eigenlijk net zo lang als mijn vorige baan. Alleen toen dacht ik: ik ben wel klaar. Terwijl ik nu het idee heb dat ik pas begin. Het wordt iedere maand leuker en je bent nooit klaar. Ik vind het fijn om uitgedaagd te worden. Of als leerlingen met vraagstukken naar me toekomen en na mijn uitleg zeggen: ik snap het helemaal. Ja, daar kan volgens mij geen gevoel tegenop. Nu werk ik ook wel op de best mogelijke basisschool. Het is echt een warm bad. Als ik nog onzekerheden had, worden ze hier weggenomen.”

Té ambitieus

Vanuit zijn eigen verleden herkent Roan onzekerheid bij leerlingen sneller. “Ik kwam er pas laat achter dat dat voor mij een obstakel was. Het is fijn als ik kinderen daar nu vroeg bij kan helpen. Ik praat in de klas veel over mijn eigen ervaringen en merk dat dat aanslaat. Zelf had ik zo’n leraar in groep 7; daar denk ik nog vaak aan terug. Dat wil ik ook zijn voor andere kinderen. Hoewel ik weet dat dat misschien té ambitieus is, want je kunt het nooit voor iedereen goed doen. Maar ik wil graag de verantwoordelijkheid voor een klas dragen.”

Leukste dag

De combinatie van onderwijsassistent met deeltijd pabo is voor Roan de ideale mix. “Ik ben vrij timide en kijk soms de kat uit de boom. Daarom is het fijn dat ik ook mijn stage op Harten4 kan lopen.” Hij vergelijkt het met medestudenten, die nog een baan buiten het onderwijs hebben. “Dan heb je alleen die ene dag per week stage en moet je best sterk in je schoenen staan.” Uiteindelijk bevalt de weg naar het leraarschap hem enorm goed. “Vorige week zei ik nog tegen mijn leerlingen: ‘dit is de leukste dag, die ik tot nu toe in het onderwijs heb gehad’.”