leerkrachtondersteuner bij basisschool Hubertus

Heidi Versantvoort wilt meer

‘Ik ben een soort werkdruk manager, laat mij ’t maar regelen’

Je ziet het pas als je het doorhebt. Die beroemde Cruijf uitspraak is ook van toepassing op personeelsbeleid en ruimte voor ontwikkeling. Er schuilt veel talent in mensen, dat het verdient om op waarde geschat te worden. Heidi Versantvoort was ruim 17 jaar met veel plezier werkzaam als pedagogisch medewerkster bij een peuterspeelzaal en kinderdagverblijf. Inmiddels heeft ze dankzij de toenmalige schoolleider een nieuwe rol gevonden op basisschool Hubertus. Als leerkracht-ondersteuner geniet Heidi van alle afwisselende uitdagingen die haar functie zo boeiend maken. En nu is de tijd ook rijp om nog een extra stap te zetten. Een bevoegdheid tot leerkracht halen, zodat zij een paar dagen per week volwaardig voor de klas kan staan.

Vertel eens iets over jezelf

Ik ben geboren in Goirle en opgegroeid in de Bomenbuurt in Tilburg. Later verhuisden we met ons gezin naar Oud Noord. Ik vond het fijn om voor mijn ouders en familie te zorgen. Ik hielp mijn blinde oma met klusjes in huis en met boodschappen doen en ik was op mijn tiende al een soort oppas voor kleine kinderen. Na de Norbertus mavo koos ik voor de opleiding MDGO (middelbaar dienstverlenings- en gezondheidszorg onderwijs), richting agogisch werk, met als voorkeur – hoe kan het ook anders – kinderopvang.

‘Ik wil dat kinderen zich geborgen voelen en zichzelf mogen zijn’

Invoelingsvermogen

Ik weet dat er heel veel jonge meiden een baan zoeken die ‘iets met kinderen’ te maken heeft. Maar voor mij was die keuze echt vanzelfsprekend. Al op jonge leeftijd bedacht ik allerlei spelactiviteiten, waar iedereen ook enthousiast aan meedeed. Ik kijk overigens met gemengde gevoelens terug op mijn basisschool periode. Er werd veel gepest en ik was geregeld het mikpunt. Mijn ouders wisten er van, maar niet welke impact dit had op mij. Die ervaring heeft ervoor gezorgd dat ik me lange tijd niet veilig voelde, maar uiteindelijk heeft het me ook sterker gemaakt en ben ik er misschien daardoor nu wel zo alert op dat kinderen zich geborgen voelen en zichzelf mogen zijn.

Wat heb je gedaan voordat je op deze school kwam?

Ik had mijn diploma agogisch werk en was van plan om de Pabo te doen. Maar dat viel nog niet mee. Ik woonde zelfstandig, moest mijn eigen inkomen verdienen en kreeg het eenvoudig niet voor elkaar om mezelf te motiveren om te studeren. Ik solliciteerde op secretaresse functies, waar ik tot mijn verbazing elke keer werd aangenomen. Na assistent bedrijfsleider van een supermarkt en ‘manager kinderopvang’ bij een supermarkt geweest te zijn, kon ik een baan als invalkracht krijgen bij wat nu Servicebureau Kinderopvang heet. Ik ben begonnen op Kinderdagverblijf De Parel bij Amarant. Toen mijn jongste dochter een jaar was, ben ik overgestapt naar het Peuterspeelzaalwerk. Ik was 13 jaar leidster bij peuterspeelzaal Het Kleine Woud in Basisschool De Alm in Tilburg Zuid. Vervolgens mocht ik voor Kinderstad een peuterspeelzaal opzetten in het tijdelijke Asielzoekers Centrum aan de Professor Cobbenhagenlaan. Hoewel het maar een korte periode was, denk ik daar met plezier aan terug. Ik zag het als een mooie uitdaging om ondanks de taalbarrière contact met kinderen en ouders te maken.

‘Ik ben werkdruk manager, event manager en activiteiten begeleider tegelijk’

Nieuwe perspectieven

Samenwerking is een terugkerend thema. In mijn werkpad, maar ook in school en opvang. Toen ik enkele jaren terug begon bij peuterspeelzaal Huub, hier op deze locatie, was er nog nauwelijks sprake van een goede samenwerking met de school. Daar heb ik me toen mee bezig mogen houden. Ondertussen werd mijn werk-privé balans wat ingewikkeld, omdat ik ondertussen gescheiden was, mijn jongste dochter naar school moest brengen, maar ik al om 7.30 uur op mijn werk moest zijn. Mijn oudste dochter heeft dat tijdelijk voor me weten op te lossen, maar dat was geen ideale situatie. Ik had al wel door laten schemeren dat ik op zoek was naar iets anders toen Candide, de toenmalige directeur van Hubertus, mij ineens benaderde met de mededeling: ik heb een leuke baan voor jou. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. De functie is in feite helemaal nieuw en bestaat uit verschillende werkzaamheden. In feite ben ik werkdruk manager, event manager en activiteiten begeleider tegelijk. Als leerkrachtondersteuner zorg ik ervoor dat leerkrachten tijd overhouden voor hun kernactiviteiten.

Mijn takenpalet

• Ik coördineer onder andere het techniekonderwijs en voer dat uit met hulp van studenten Sociaal Werk van het ROC. Die doen een middag in de week ervaring op met pedagogische relatie opbouwen. De opdrachten zelf komen uit de methode Techniek Torens, waar ik actuele aanvullingen op maak.
• Daarnaast coördineer ik de naschoolse activiteiten, waardoor leerkrachten ook worden ontzorgd. Ik maak de afspraken met de aanbieders, zorg voor de planning, de organisatie en de administratie. Die taken liggen daarmee dus niet meer op het bordje van de leerkracht.
• Ik ondersteun in allerlei werkgroepen ter voorbereiding van de viering van Sinterklaas, Kerstmis, Pasenen dergelijke en ik bedenk allerlei creatieve activiteiten om de taal- en rekenlessen wat aanschouwelijker te maken. Als je koekjes gaat bakken, zul je meel moeten afwegen en het deeg in gelijke stukken op de bakplaat moeten leggen.
• Ik organiseer uitstapjes en excursies naar musea en natuurgebieden en naar bijvoorbeeld het Ontdekstation 013, waar kinderen in creatieve workshops en educatieve programma’s hun talenten ontdekken op het gebied van techniek en wetenschap.
• Ik ondersteun de kinderen in de Taalschool. De directie is aan het uitzoeken hoe deze kinderen die nog niet zo lang in Nederland zijn, meer mee kunnen doen met de kinderen van de basisschool, zodat ze met hun leeftijdgenootjes opgroeien.

Ondersteunen en lesgeven

Op Hubertus hebben we een grote diversiteit aan leerlingen. Dat vraagt veel improviseren en flexibiliteit. Mijn motto is dat er voor elk probleem wel een oplossing is. Ik krijg het vertrouwen ook om dat te doen. In praktijk betekent dat soms dat ik tijdelijk de groep overneem als een leerkracht ziek is of even andere prioriteiten heeft. Op dit moment denk ik erover om alsnog de Pabo te gaan doen. Ik zoek alleen nog naar een manier om dat te bekostigen. Mijn wens is om de taken te combineren. Twee dagen per week lesgeven en de rest van de week ondersteunende taken vervullen. Het Pabo diploma geeft me de bevoegdheid en nog meer flexibiliteit in het werk.

Wat maakt dat je je hier op je plaats voelt?

Ik kan hier mijn kwaliteiten volledig inzetten. Regelen en organiseren, ontzorgen, mensen met elkaar verbinden. Wat ik ook fijn vind, is dat ik van begin af aan ben opgenomen in het team alsof ik er altijd al bij hoorde. Collega’s zijn open en geïnteresseerd en we vullen elkaar goed aan. We hebben een divers team, met een goede leeftijdsopbouw. We hebben allemaal een eigen expertise en we leren hier allemaal van elkaar. Zo weet ik sinds kort wat je met een ‘greenscreen’ kan doen in de klas.

Hoe ben je begeleid in je nieuwe baan?

Omdat mijn baan in feite een samenstelling is van verschillende taken en werkzaamheden, moest ik veel zelf uitzoeken. Dat vond ik geen probleem, want het bood me ook de vrijheid om eigen keuzes te maken. Mijn pedagogische basis had ik al, maar ik ben natuurlijk wel begeleid in de andere aspecten van het werk.

‘Neem een kijkje op meerdere scholen’

Heb je een tip voor sollicitanten?

Neem een kijkje op meerdere scholen en ervaar hoe de sfeer op school is en wat het beste bij jou past. Binnen Xpect Primair hebben we een mobiliteitsprogramma wat je de mogelijkheid geeft om ervaring op te doen op meerdere scholen. Misschien is zoiets ook te organiseren in breder verband.

Wat is je ideale school?

In mijn ideale school zijn er minder hokjes en kijken we nog meer naar interesses van kinderen. Ik zou een keuze uur willen, waarin kinderen techniek opdrachten kunnen doen of in de moestuin werken of handvaardigheid activiteiten doen. Ik zou meer praktijk in het onderwijs brengen, meer doe-opdrachten, zoals koken, timmeren, toneelspelen, tuineren. Dat kan op allerlei manieren, door samen te werken met de Rooi Pannen of met de Jeanne d’Arc school bijvoorbeeld. Laat kinderen in de praktijk ontdekken wat ze leuk vinden. Kinderen kunnen veel leren van echte ervaringen. Tijdens het thema ‘geboorte’, heb ik voor de kinderen van de Taalschool een pop van thuis meegenomen, geboortekaartjes, een foto-album en beschuiten. Zo leerden kinderen spelenderwijs de woorden die daarbij hoorden. Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld te zijn. We kunnen de werelden van doen en denken prima bij elkaar brengen.