Zij-instromer basisschool Stelaertshoeve in Tilburg

Eveline Quirijns en Rianne Broekaart:

‘We doen het écht samen.’

De missie van Eveline Quirijns (29) was al snel duidelijk. Ze wil haar kennis en ervaring als sociaal werker combineren met het leraarschap. En dus startte ze vorig jaar als zij-instromer op basisschool Stelaertshoeve. Werkveldcoach Rianne Broekaart helpt haar om die missie te volbrengen. Ze vertellen wat het zij-instroomtraject zo mooi maakt. En wat het hun beiden brengt.

Het pedagogische zat er al vroeg in bij Eveline. Ze koos de opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH) en specifiek de route ‘jeugd’. Vanuit daar kwam ze al snel uit bij het onderwijs. “Ik ben gestart als onderwijsassistent en werd daarna leraarondersteuner.” Als gediplomeerd sociaal werker helpt ze graag bij opvoedkundige vraagstukken. “Ik vind het mooi om, samen met de ouders, zo kinderen te vormen. Thuis én op school.” Dat is best een pittige opgave als zij-instromer, maar gelukkig staat Eveline er niet alleen voor.

Kansrijk begeleiden

“Bij Mondiaen willen we kansrijk begeleiden”, vult Rianne aan. “Er zijn meerdere personen betrokken bij de begeleiding; ieder vanuit zijn of haar eigen rol. Als je deze verdeling onderling duidelijk hebt, kun je samen kansrijk begeleiden. Daarvoor hebben we alle rollen, die bij het zij-instroomtraject betrokken zijn, beschreven. Met voor elke rol onder meer de benodigde vaardigheden, kennis en randvoorwaarden.” Rianne kijkt als werkveldcoach naar het grotere geheel. “Het gaat hierbij om de verbinding tussen de werkvloer en de studie. Die brug wil ik slaan. Vanuit daar denk ik mee, geef feedback, doe observaties en coach.” Daarnaast is er de duo-collega, die de praktische dagelijkse klassenzaken organiseert. “Met die collega sta ik samen voor de klas”, vertelt Eveline. “Als zij-instromer sta je maximaal twee dagen alleen voor de klas en heb je één ontwikkel-/studiedag. Ik werk vier dagen, dus sta één dag samen met mijn duo-collega.”

“Ik vind het een voorrecht om mensen te begeleiden om het mooiste vak van de wereld te leren”

Altijd hulp dichtbij

Volgens Rianne is het belangrijk dat de rollen van werkveldcoach en duo-collega gescheiden zijn. “In deze driehoek kunnen zij-instromers makkelijker iets ventileren waar ze bijvoorbeeld in de klas tegenaan lopen.” Eveline beaamt dat: “Het is fijn dat er altijd hulp dichtbij is. Ook al heb je een kleine vraag.” De twee zitten daarom regelmatig samen. “Eveline nodigt mij vaak uit om te komen observeren, dus ik zie en weet veel van haar.” Tegelijk geeft dat Eveline rust en vertrouwen. “Door de tussentijdse feedback maak ik me minder druk over de halfjaarlijkse evaluatie met de assessor.” Waarbij Rianne aangeeft zelf ook enigszins gespannen te zijn op die belangrijke momenten. “Ik leef dan helemaal mee met de zij-instromer. We doen het écht samen, dus gaan er samen voor.”

Echt een troef

Rianne benadrukt dat de zij-instromer altijd centraal staat. “Als werkveldcoach ben ik volgend. Iedereen mag en kan een eigen pad bewandelen. En je bent niet blanco natuurlijk; je bent een ervaren beginner.” Ze noemt de ervaring die zij-instromers meebrengen waardevol. “We hebben bijvoorbeeld mensen met een achtergrond in marketing, HR, sport en zelfs een beleggingsadviseur. Ieder met een andere, verfrissende kijk op het vak. Dat is echt een troef. En tegelijk verfrissend voor collega’s. Ik hoor vaak terug dat het ze scherp houdt en energie geeft.” Ze wijst erop dat je als zij-instromer wel een nieuw vak moet leren. “Zij-instromers hebben goed nagedacht voor ze aan dit pittige traject beginnen. Ze hebben een baan opgezegd en weten dat ze er privé tijdelijk zaken voor moeten laten. Dan vind ik het een voorrecht om mensen te begeleiden om het mooiste vak van de wereld te leren.”

“Voor mij was het duidelijk: ik wil dit heel graag!”

Open durven stellen

“Het kost veel tijd, dus je moet er goed over nadenken”, gaat Eveline verder. “Voor mij was het duidelijk: ik wil dit heel graag!” En dan nog gaat het haar niet altijd makkelijk af. “Ik zag erg op tegen de rekentoets. Maar ik heb er veel tijd in gestoken, met als beloning dat ik het gehaald heb.” Die innerlijke motivatie is volgens Rianne een van de succesfactoren. “Anderzijds moet je jezelf helemaal open durven stellen. Je wordt geobserveerd in de klas en ziet jouw handelen gelijk terug in het gedrag van de leerlingen. Je krijgt dus constant een spiegel voor. Sta je daarvoor open?” Daarnaast vraagt de opleiding volgens haar iets van je executieve vaardigheden. “Je moet goed zijn in plannen, organiseren, taakgerichtheid en verbindingen leggen.” Daar staat echter veel tegenover, zeggen ze allebei.

Veel voldoening

Dat ervaart Eveline ook in de klas. “Ik heb al een aantal keer een kind écht zien opbloeien. Door bijvoorbeeld extra aandacht te geven, merk ik verandering in het gedrag. Eén keer leidde dit er zelfs toe dat we in een aantal maanden het intensieve handelingsplan konden stoppen. Het geeft zoveel voldoening als je een kind weer ziet stralen of gedrag ziet vertonen dat er eerst niet was. Zoals ik zelf kansrijk begeleid word, wil ik kinderen die kansen geven.” “Als dat lukt, ben je als leraar zó van betekenis”, voegt Rianne toe. Zij ziet dat ook gebeuren bij haar observaties. “Eveline doet dat heel intuïtief. Met coaching-on-the-job geef ik haar dat terug. En help haar zo om van onbewust naar bewust bekwaam te worden.”

“Als je de verbinding tussen studie en praktijk snapt en kunt leggen, werkt dat zeker in je voordeel”

Ups en downs

Eveline vindt het zij-instroomtraject fijner dan de voltijdopleiding. “Ik ben van nature erg theoretisch ingesteld en zie nu als zij-instromer gelijk de praktische kant.” Rianne vult daarop aan: “Als je die verbinding tussen studie en praktijk snapt en kunt leggen, werkt dat zeker in je voordeel. Alleen kost dat soms tijd.” Volgens Eveline heb je daarom wel minimaal een hbo-achtergrond nodig. “Bijvoorbeeld om je portfolio te maken. Ze gaan er bij de studie vanuit dat je in de basis weet hoe je zoiets maakt.” Ondanks dat het pittig is, raden beiden het zij-instroomtraject aan. “Je komt jezelf in positieve zin tegen. En studeren gaat nu eenmaal met ups en downs. Alle emoties komen voorbij: blij, verdrietig, vermoeid en optimistisch. Maar we gaan er samen voor, dus laat je niet weerhouden. Durf in het diepe te springen!”